Does Sri Lanka need a Dog Registration Act?

            Dog is man’s best friend is a world-famous quote. But we can see numerous street dogs roaming around in both in rural and urban areas of the country without any proper care, either abandoned by their owners, lost and never found by the owners or born as stray dogs. The soaring population of stray dogs have given rise to problems of spreading of canine rabies and other related diseases, causing public nuisance and negative effects on tourism.

            Despite the stray dog adoption and dog vaccination campaigns conducted by both public authorities and NGOs, canine rabies still prevails in the country. Even some of the dogs with owners have not gone through proper vaccination too. Unawareness and busyness were some of the silly excuses given by these irresponsible pet owners. Still they proudly say that their pet dog is their best friend.

            As I believe, pet registration is one of the best solutions to face this problem. In most countries it is mandatory to register your domestic pet with the relevant local authority. Unless otherwise you’ll be entitled to pay a hefty fine. Online registering and microchipping are new ways of registering the dogs in countries like UK. Registering your dog is not simply giving a collar to the dog with the name and address of the owner inscribed on it. This is having a proper record of the dog with the relevant public authority which enables them to track the vaccination of the dog and even helps to locate your missing dog. And this will prevent dogs from getting abandoned by owners on streets for any possible reason. For stray dogs, this will be a great opportunity to get vaccinated annually and this will upgrade their chances of getting adopted or getting directed to a dog orphanage or a dog shelter to prevent from facing harassment and unnatural deaths.

             Is there any act or ordinance governing the registration of dogs in Sri Lanka? The answer is yes. According to the Dog Registration Ordinance of 1902, authorities are empowered to charge an annual registration fee not exceeding five rupees on each dog kept within the limits of a town wherein a Municipal Council, Urban council, or Town council. In village Council that amount is 25 cents.  The Colombo Municipality may charge an annual registration fee not exceeding seven rupees and fifty cents. According to the Ordinance, if an individual neglects registering dogs or fails to present the certificate of registering, that person will be fined twenty rupees. But this ordinance has been enacted more than 100 years ago and the fees and fine charges sound so insignificant when comparing with the current economic rates. And most of the pet owners are not aware of this at all. In 2016 the Ministry of Provincial Councils and Local Government planned to amend this Act adding provisions to mandate the wearing of a collar for dogs with a strip carrying the registered number and the imposing a fine not exceeding 10,000 rupees from people who fails to register their dogs or present certificate of registration. But this amendment never saw the day light and got eventually forgotten.

              I believe that the government must take immediate actions related to this matter and people should be more responsible and take their dogs for registration and regular vaccinations. Only then we can call ourselves as dog’s best friend too.

ශ්‍රී ලංකාවට සුනඛයින් ලියාපදිංචි කිරීමේ පනතක් අවශ්‍යද?

සුනඛයා මිනිසාගේ හොඳම මිතුරා යනු ලෝක ප්‍රසිද්ධ කියමනකි. එහෙත් නිසි සැලකිල්ලකින් තොරව රටේ ග්‍රාමීය හා නාගරික ප්‍රදේශවල වීදි සුනඛයන් විශාල ප්‍රමාණයක් සැරිසරමින් සිටිනු අපට දැක ගත හැකිය. අයාලේ යන සුනඛයින්ගේ ජනගහනය වැඩිවීම නිසා සුනඛ ජලභීතිකා රෝගය හා වෙනත් ආශ්‍රිත රෝග පැතිරීමේ ගැටළු ඇති වී ඇති අතර එමඟින් මහජනතාවට හිරිහැර සහ සංචාරක ව්‍යාපාරයට අහිතකර බලපෑම් ඇති කරයි. රාජ්‍ය බලධාරීන් සහ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන විසින් සුනඛයන් හදා ගැනීම සහ සුනඛ එන්නත ලබා දීමේ ව්‍යාපාර ඇතිකර තිබියදීත් , සුනඛ ජලභීතිකා රෝගය තවමත් රට තුළ පවතී. අයිතිකරුවන් සිටින සමහර සුනඛයන් පවා නිසි එන්නත ලබාගෙන නොමැත. නොදැනුවත්කම සහ කාර්යබහුලකම මෙම වගකීම් විරහිත සුරතල් හිමිකරුවන් විසින් පවසනු ලබන නිදහසට කරුණු වේ. නමුදු තවමත් ඔවුන් ආඩම්බරයෙන් පවසන්නේ ඔවුන්ගේ සුරතල් බල්ලා ඔවුන්ගේ හොඳම මිතුරා බවයි.

මා විශ්වාස කරන පරිදි, සුරතල් සතුන් ලියාපදිංචි කිරීම මෙම ගැටලුවට මුහුණ දීම සඳහා හොඳම විසඳුමකි. බොහෝ රටවල ඔබේ ගෘහස්ථ සුරතලා අදාළ පළාත් පාලන ආයතනය සමඟ ලියාපදිංචි කිරීම අනිවාර්ය වේ. එසේ නොවුවහොත් ඔබට විශාල දඩ මුදලක් ගෙවීමට සිදුවනු ඇත. ඔන්ලයින් ලියාපදිංචි කිරීම සහ Micro chipping යනු එක්සත් රාජධානිය වැනි රටවල සුනඛයින් ලියාපදිංචි කිරීමේ නව ක්‍රම වේ. ඔබේ බල්ලා ලියාපදිංචි කිරීම යනු සුනඛයාට එහි කොටා ඇති හිමිකරුගේ නම සහ ලිපිනය සහිත කරපටි ලබා දීම පමණක් නොවේ. අදාළ පොදු අධිකාරියෙහි සුනඛයා පිළිබඳ නිසි වාර්තාවක් තබා ඇති අතර එමඟින් සුනඛයාට එන්නත් ලබා ගැනීමට හැකි වන අතර සුනඛයා අතුරුදහන් වුවහොත් සොයා ගැනීමට පවා උපකාරී වේ. මෙමගින් අයිතිකරුවන් විසින් වීදිවල බල්ලන් අතහැර දැමීම වලක්වනු ඇත. අයාලේ යන සුනඛයින් සඳහා, වාර්ෂිකව එන්නත ලබා ගැනීමට මෙය හොඳ අවස්ථාවක් වනු ඇති අතර, අස්වාභාවික මරණවලට මුහුණ දීම වැළැක්වීම සඳහා හදා වඩා ගැනීමට හෝ සුනඛ අනාථ නිවාසයකට යොමු කිරීමට ඇති අවස්ථාව වැඩි දියුණු කරනු ඇත.

“ශ්‍රී ලංකාවේ සුනඛයින් ලියාපදිංචි කිරීම සම්බන්ධයෙන් කිසියම් පනතක් හෝ ආ‍ඥා පනතක් තිබේද?” පිළිතුර, ඔව්. 1902 සුනඛ ලියාපදිංචි කිරීමේ ආඥා පනතට අනුව, නාගරික කවුන්සිලයක් හෝ නගර සභාවක් තුළ නගරයක සීමාවන් තුළ තබා ඇති සෑම සුනඛයෙකුටම රුපියල් පහකට නොඉක්මවන වාර්ෂික ලියාපදිංචි ගාස්තුවක් අය කිරීමට බලධාරීන්ට බලය ඇත. ගම් සභාවේ එම මුදල ශත 25 කි. කොළඹ මහ නගර සභාව විසින් අයකරනු ලබන වාර්ෂික ලියාපදිංචි ගාස්තුව රුපියල් හතක් හා ශත පනහකට නොඉක්මවිය හැකිය. ආඥා පනතට අනුව, පුද්ගලයෙකු සුනඛයින් ලියාපදිංචි කිරීම නොසලකා හැරියහොත් හෝ ලියාපදිංචි කිරීමේ සහතිකය ඉදිරිපත් කිරීමට අපොහොසත් වුවහොත්, එම පුද්ගලයාට රුපියල් විස්සක දඩ මුදලක් නියම කෙරේ. නමුත් මෙම ආඥා පනත මීට වසර 100 කට පෙර බලාත්මක කර ඇති අතර වර්තමාන ආර්ථික අනුපාත හා සසඳන විට ගාස්තු හා දඩ ගාස්තු ප්‍රමාණවත් නොවේ. සුරතල් හිමිකරුවන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් මේ ගැන කිසිසේත් නොදැන සිටිති. 2016 දී පළාත් සභා සහ පළාත් පාලන අමාත්‍යාංශය මෙම පනත සංශෝධනය කිරීමට සැලසුම් කර ඇත්තේ ලියාපදිංචි අංකය සහිත තීරුවක් සහිත සුනඛයින් සඳහා කරපටි පැළඳීම අනිවාර්ය කිරීම සහ සුනඛයන් ලියාපදිංචි කිරීමට අපොහොසත් වන පුද්ගලයින්ගෙන් රුපියල් 10,000 නොඉක්මවන දඩ මුදලක් පැනවීම ය. නමුත් මෙම සංශෝධනය කිසි විටෙකත් ක්‍රියාත්මක නොවිණි.රජය මේ සම්බන්ධයෙන් ක්ෂණික ක්‍රියාමාර්ග ගත යුතු බවත්, ජනතාව වඩාත් වගකිව යුතු බවත්, ඔවුන්ගේ බල්ලන් ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා රැගෙන යා යුතු බවත් මම විශ්වාස කරමි. එවිට බල්ලාගේ හොඳම මිතුරාද මිනිසා බවට පත්වනු ඇත.

இலங்கைக்கு நாய்களை பதிவு செய்யும் மசோதா தேவையா?

நாய் மனிதனின் மிகச் சிறந்த நண்பர் என்பது உலகப் புகழ்பெற்ற கருத்து . ஆனால் சரியான கவனிப்பு இல்லாமல், நாட்டின் கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் ஏராளமான தெரு நாய்கள் சுற்றித் திரிவதைக் காணலாம். தெரு நாய்களின் சனத்தொகை அதிகரிப்பானது ரேபிஸ் மற்றும் அதனோடு தொடர்புடைய பிற நோய்கள் பரவ வழிவகுப்பதோடு இது பொதுமக்களை அச்சுறுத்தலுக்குட்படுத்துவதோடு சுற்றுலாத் துறையை மிக மோசமாக பாதிக்கின்றது. நாய்களை தத்தெடுத்து தடுப்பூசி போட அரச அதிகாரிகள் மற்றும் தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனங்கள் முயற்சித்த போதிலும், கெனைன் ரேபிஸ் எனும் நோய் இன்னும் எமது நாட்டில் இருந்துக் கொண்டே இருக்கின்றது . செல்லப் பிராணியாக நாய் வளர்க்கும் சில நாய் உரிமையாளர்களைக் கூட நாய்களுக்கு முறையாக தடுப்பூசி போடுவதில்லை. அறியாமை மற்றும் பிஸியாக இருப்பது இந்த பொறுப்பற்ற செல்லப்பிராணி உரிமையாளர்களால் கொடுக்கப்பட்ட சாக்குக் காரணமாகும் . ஆனால் இவ்வாறு இருந்தும் அவர்கள் தங்கள் செல்ல நாய் தங்களின் சிறந்த நண்பர் என்று பெருமையுடன் கூறித் திருகின்றனர்.

செல்லப்பிராணி பதிவு இந்த பிரச்சினைக்கு சிறந்த தீர்வாக இருக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன். பல நாடுகளில் தங்கள் செல்லப்பிராணியை உள்ளூர் அதிகாரத்திடம் பதிவு செய்வது கட்டாயமாகும். இல்லையெனில் நீங்கள் ஒரு பெரிய அபராதம் செலுத்த வேண்டியிருக்கும். ஆன்லைன் பதிவு மற்றும் மைக்ரோசிப்பிங் ஆகியவை ஐக்கிய இராச்சியம் போன்ற நாடுகளில் நாய்களை பதிவு செய்வதற்கான புதிய முறைகள். தங்கள் நாயைப் பதிவு செய்வது என்பது நாய்க்கு உரிமையாளரின் பெயர் மற்றும் முகவரியுடன் ஒரு நிறத்தைக் கொடுப்பது மட்டுமல்ல. நாயின் பதிவு சம்பந்தப்பட்ட சரியான தகவல்களை பொது அதிகாரியிடம் முன் வைக்கப்படுவதால் நாய்க்கு தடுப்பூசி போட முடியும், மேலும் நாய் காணவில்லை என்பதை இலகுவாகவும் கண்டறிய உதவுகிறது. இது உரிமையாளர்களை தெருக்களில் கைவிடுவதைத் தடுக்கும். தெரு நாய்களுக்கு, இது ஆண்டுதோறும் தடுப்பூசி போடுவதற்கான ஒரு நல்ல வாய்ப்பாக இருக்கும், மேலும் இயற்கைக்கு மாறான மரணங்களைத் தடுக்க நாயை ஒரு அனாதை இல்லத்திற்கு தத்தெடுக்கும் அல்லது அனுப்பும் வாய்ப்புகளை மேம்படுத்தும்.

“இலங்கையில் நாய்களை பதிவு செய்வது தொடர்பாக ஏதேனும் சட்டம் அல்லது கட்டளை உள்ளதா?” பதில் ஆம் என்றே சொல்ல வேண்டும் . 1902 ஆம் ஆண்டின் நாய் பதிவு கட்டளைப்படி, ஒரு நகர சபை அல்லது நகர சபையின் ஒரு நகரத்தின் எல்லைக்குள் உள்ள ஒவ்வொரு நாய்க்கும் ஐந்து ரூபாய்க்கு மிகாமல் ஆண்டு பதிவு கட்டணம் வசூலிக்க அதிகாரிகளுக்கு அதிகாரம் உண்டு. அந்த தொகை கிராம சபைக்கு 25 சதமாகும். கொழும்பு நகரசபை வசூலிக்கும் வருடாந்த பதிவு கட்டணம் ஏழு ரூபாய் மற்றும் ஐம்பது சதத்திற்கு மிகாமல் இருக்கலாம். இச் சட்டத்தின் படி, ஒரு நபர் ஒரு நாயை பதிவு செய்ய புறக்கணித்தால் அல்லது பதிவு சான்றிதழை வழங்கத் தவறினால், அவருக்கு ரூ 20 தண்டப்பணம் விதிக்கப்படும். ஆனால் இந்த கட்டளை 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நடைமுறைக்கு வந்தது என்பதனால் தற்போதைய பொருளாதார விகிதங்களுடன் ஒப்பிடும்போது கட்டணங்கள் மற்றும் அபராதங்கள் போதுமானதாக இல்லை. இன்னும் இச் சட்டம் தொடர்பாக பெரும்பாலான செல்லப்பிராணிகளின் உரிமையாளர்களுக்கு தெரியாது. பதிவு எண்ணுடன் கூடிய சங்கிலியொன்றை நாய்களுக்கு அணிவிப்பதை கட்டாயமாக்கவேண்டும், இவ்வாறு நாய்களை பதிவு செய்யத் தவறும் நபர்களுக்கு ரூ .10,000 க்கு மிகாமல் அபராதம் விதிக்கப்பட வேண்டும் என இச் சட்டத்தில் திருத்தம் கொண்டு வர வேண்டும் என 2016 ஆம் ஆண்டில் மாகாண சபைகள் மற்றும் உள்ளாட்சி அமைச்சு திட்டமிட்டது.

ஆனால் இந்தத் திருத்தம் ஒருபோதும் செயல்படுத்தப்படவில்லை. இது தொடர்பாக அரசாங்கம் உடனடியாக நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்றும், மக்கள் அதிக பொறுப்புடன் இருக்க வேண்டும் என்றும், நாய்களை பதிவு செய்ய அழைத்துச் செல்ல வேண்டும் என்றும் நான் நம்புகிறேன். அதன் பின்னரே நாயின் சிறந்த நண்பராக மனிதன் மாறுவான்.

Written in English by Sakuni Jayasinghe

Translated into Sinhala by Ushari Sarathchandra

Translated into Tamil by Fathima Zara