The wetlands, which are known as the heart of the world, are unquestionably accepted as a very unique environmental theme with great value. Being wetlands are a great ecosystem, which benefits animals, plants as well as humans, various measures have been taken to protect these on both national and international level. The RAMSAR Convention which was initiated in 1971 is one such measure taken at an international level. Sri Lanka also became a member of this convention in 1991 as a step to protect our wetlands.
Due to the impact of urbanization, ways wetlands can be used for human survival and how municipal councils should manage these wetlands gained attention. This resulted in the introduction of the “Wetland Cities” Concept in 2015. Adding more importance to the concept, the Colombo city was recognized as RAMSAR wetland, becoming the first capital of the world to gain such recognition.
Under the provisions of the National Environmental Act within the legal framework, 6 of the 10 sensitive environmental systems which were published are wetlands including urban wetlands. The National Environmental Act established the Central Environmental Authority, which has the power of approving every environmental and development project. Protect wildlife; Ensuring sustainable use of natural resources and Control of fisheries are few other objectives of the act. Not only this act but the Sri Lankan government has imposed several legislations in order to protect the eco-system of the country. As examples, the Act No. 3 of 1988 ON National Heritage Forests prohibits unauthorized encroachment on heritage forests and activities that cause environmental damages; Forest Ordinance (Amended) declared the boundaries of the forests and prohibited from entering and damaging them; Through the Act No.22 of 2009 on Protection of Fauna and Flora, steps were taken to protect animal and plant resources can be seen. Also the National Mangrove Committee and the National Coast Conservation Department manage and regulate the mangrove ecosystems in wetlands of Sri Lanka and control of human activities in areas such as lagoons and mangrove swamps.
In this way, various legal provisions and actions have been taken to protect the entire environment in which the wetlands are being covered. Regardless of the actions taken, wetlands are threatened by various human activities. This has increased the need for a specific authority or a conservation act in Sri Lanka in order to protect our wetlands. Due to the inattentiveness of the necessary authorities, fauna and flora of the wetlands are facing a major threat. In conclusion it can be stated that in an era where the wetlands have gained a lot of attention on an international level, it is vital that we expand and systemize our legal provisions in order to protect our wetlands for a better tomorrow.
නාගරික තෙත්බිම් වනජීවී සං‍රක්ෂණය බලාත්මක කරන ජාත්‍යන්තර දේශීය නීති රාමු
ලෝකයේ හදවත ලෙස හදුන්වනු ලබන තෙත් බිම් ඉතා සුවිශේෂී වූ පාරිසරික වටිනාකමක් සහිත තේමාවක් ලෙස අවිවාදයෙන්ම පිලිගෙන ඇති බව කිව යුතුය. මෙමගින් මිනිසා,සතුන් ඇතුළු සමස්ත පරිසර පද්ධතියටම සිදුවන ඉමහත් කාර්යභාරය නිසා තෙත්බිම් සං‍රක්ෂණයෙහිලා දේශීය වශයෙන්ම මෙන්ම අන්තර්ජාතික මට්ටමින්ද විවිධ ක්‍රියාමාර්ග ගෙන ඇත. 1971 වසරේදී තෙත් බිම් සං‍රක්ෂණය උදෙසා ආරම්භ වූ රැම්සාර් සම්මුතිය අන්තර්ජාතික මට්ටමින් ප්‍රමුඛ මෙහෙවරක් ඉටු කරයි. ශ්‍රී ලංකාවද 1991 වර්ශයේ එහි සාමාජික රටක් බවට පත් විය.
නාගරීකරණයත් සමග නගර ආශ්‍රිත තෙත්බිම් මිනිසාගේ පැවැත්මට යොදාගන්නේ කෙසේද, නගර සභා මෙම බිම් කළමණාකරනය කළ යුත්තේ කෙසේද යනාදී කරුණු පිළිබදව අවධානය යොමු කරමින් 2015 වසරේ තෙත්බිම් නගර සංකල්පය හදුන්වා දෙන ලදී. එහිදී රැම්සාර් තෙත්බිමක් බවට පත් වූ ලෝකයේ ප්‍රථම අගනුවර ලෙස කොළඹ නගරය හැදුන්වීම ඉතා සුවිශේෂ කරුණකි.දේශීය නෙතික රාමුව තුල ජාතික පරිසර පනතේ ප්‍රතිපාදන යටතේ සංවේදී පරිසර පද්ධති 10ක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. ඉන් හයක් තෙත්බිම් වන අතර එයට නාගරික තෙත්බිම්ද අයත් වේ. මෙම පනත ඔස්සේ මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය පිහිටුවූ අතර කවර පාරිසරික කටයුත්තකදී හෝ සංවර්ධන ව්‍යපෘති සදහා මධ්‍යම පරිසර අධිකාරියේ බලපත්‍ර ලබා ගත යුතු අතර වනජිවීන් සුරැකීම, ස්වාභාවික සම්පත් තිරසර භාවිතය, ධීවර කටයුතු පාලනය ආදිය මෙම පනත තුළින් දක්වා ඇත. 1988 අංක 3 දරණ ජාතික උරුම වනභූමි පනත මගින්ද මෙම උරුම වනභූමි තුළට අනවසර ඇතුළු වීම් හා පරිසර හානියට තුඩු දෙන ක්‍රියාවන් සිදු කිරීම තහනම් බව දක්වා ඇත. එමෙන්ම 1995 අංක 25 දරණ කෑලෑ ආඥා පනත ( සංශෝධිත) මගින් වන සීමා හා සං‍රක්ශිත වනාන්තර ප්‍රකාශයට පත් වූ අතර ඒවාට අනවසර ඇතුලු වීම හා හානි කිරීම තහනම් විය.2009 අංක 22 දරණ වනසත්ත්ව හා වෘක්ෂලතා ආරක්ෂක සංශෝධන පනත මගින් ද පරිසර පද්ධතීන් තුල සත්ත්ව හා ශාක සම්පත ආරක්ශා කිරීමට පියවර ගන්නා ලදී. ශ්‍රී ලංකාවේ තෙත්බිම් වලට අයත් කඩොලාන පරිසර පද්ධති කළමණාකරනය හා ඒ සම්බන්ධ පරීක්ෂණ සිදු කිරීම සදහා ‘ ජාතික කඩොලාන කමිටුව’ පිහිටුවා ඇත.එමෙන්ම වෙරළ සං‍රක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව මගින් ගං මෝය, කලපු,කඩොලාන ලවණ වගුරු වැනි ප්‍රදේශ වල මානව ක්‍රියාකාරකම් පාලනය කරනු ලබයි.
මේ ආකාරයට විවිධ නෙතික ප්‍රතිපාදන,රජය මගින් ගනු ලබන ක්‍රියාමාර්ග ආදිය ඔස්සේ සමස්ත පරිසරයම ආවරණය වීම හේතුවෙන් තෙත්බිම් සදහාද ආරක්ෂණය සැපයෙන බව හදුනා ගත හැකි වූවත් තෙත්බිම් තර්ජනයට ලක් වීමේ ක්‍රියාකලාපයන්ගේ වර්ධනය නිසා තෙත්බිම් සං‍රක්ෂණ පනතක් හෝ සං‍රක්ෂණ අධිකාරියක් අත්‍යවශ්‍යව ඇත. බලධාරීන්ගේ නිද්‍රාශීලීභාවය හේතු කොටගෙන නාගරික තෙත්බිම් ආශ්‍රිත වෘක්ෂලතා හා ජීවීන් මුහුණ පාන ගැටලුද රාශියකි.කෙසේ නමුත් තෙත්බිම් වල පවතින වටිනාකම හේතුවෙන් අන්තර්ජාතික වශයෙන් පවා අවධානය යොමුව ඇති සමයක දේශීය වශයෙන් නෙතික ප්‍රතිපාදන තවදුරටත් පුලුල් හා විදිමත් කිරීමෙ අවශ්‍යතාව දැඩිව පවතින බව කිව යුතු ය.
நகர்ப்புற ஈரநில வனவிலங்கு பாதுகாப்பை அமல்படுத்தும் சர்வதேச மற்றும் உள்நாட்டு சட்ட கட்டமைப்புகள்
உலகின் இதயம் என்று அழைக்கப்படும் ஈரநிலங்கள் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஒரு தனித்துவமான பெரும் மதிப்பைக்கொண்டுள்ள ஒரு சுற்றுச்சூழல் கருப்பொருளாக காணப்படுகின்றன . ஈரநிலங்கள் ஒரு சிறந்த சுற்றுச்சூழல் அமைப்பாகும், இது விலங்குகள், தாவரங்கள் மற்றும் மனிதர்களுக்கு நன்மை பயக்கும் என்பதால் தேசிய மற்றும் சர்வதேச அளவில் இவற்றைப் பாதுகாக்க பல்வேறு நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டுள்ளன. 1971 இல் தொடங்கப்பட்ட RAMSAR மாநாடு சர்வதேச அளவில் எடுக்கப்பட்ட ஒரு நடவடிக்கையாகும். நமது ஈரநிலங்களைப் பாதுகாப்பதற்கான ஒரு நடவடிக்கையாக 1991 இல் இலங்கையும் இந்த மாநாட்டில் உறுப்பினரானது. நகரமயமாக்கலின் தாக்கத்தால், ஈரநிலங்கள் மனித உயிர்வாழ்வுக்கு எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படலாம் மற்றும் நகராட்சி மன்றங்கள் இந்த ஈரநிலங்களை எவ்வாறு நிர்வகிக்க வேண்டும் என்பது கவனத்தை ஈர்த்தது. இது 2015 இல் “ஈரநில நகரங்கள்” என்ற கருத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த கருத்துக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்து, கொழும்பு நகரம் RAMSAR ஈரநிலமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது, இது இவ்வாறு பிரபலமாகிய உலகின் முதல் தலைநகராக அங்கீகாரம் பெற்றது.
சட்ட கட்டமைப்பிற்குள் தேசிய சுற்றுச்சூழல் சட்டத்தின் விதிகளின் கீழ், வெளியிடப்பட்ட 10 முக்கிய சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளில் 6 நகர்ப்புற ஈரநிலங்கள் உட்பட ஈரநிலங்கள் ஆகும். தேசிய சுற்றுச்சூழல் சட்டம் மத்திய சுற்றுச்சூழல் ஆணையத்தை நிறுவியது, இது ஒவ்வொரு சுற்றுச்சூழல் மற்றும் மேம்பாட்டு திட்டங்களையும் அங்கீகரிக்கும் அதிகாரம் கொண்டது. வனவிலங்குகளைப் பாதுகாக்கவும்; இயற்கை வளங்களின் நீடித்த பயன்பாட்டை உறுதி செய்தல் மற்றும் மீன்வள கட்டுப்பாடு ஆகியவை சட்டத்தின் மற்ற சில நோக்கங்கள் ஆகும். இந்தச் சட்டம் மட்டுமல்ல, இலங்கை அரசாங்கம் நாட்டின் சுற்றுச்சூழல் அமைப்பைப் பாதுகாப்பதற்காக பல சட்டங்களை விதித்துள்ளது. எடுத்துக்காட்டுகளாக, 1988 ஆம் ஆண்டின் தேசிய பாரம்பரிய காடுகளின் எண். 3 ஆனது பாரம்பரியக் காடுகள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தும் நடவடிக்கைகள் மீது அங்கீகரிக்கப்படாத ஆக்கிரமிப்பை தடை செய்கிறது; வன கட்டளை (திருத்தப்பட்ட) காடுகளின் எல்லைகளை அறிவித்தது மற்றும் அவற்றை உள்ளே நுழைவதற்கும் சேதப்படுத்துவதற்கும் தடை விதிக்கப்பட்டது; 2009 ஆம் ஆண்டின் 22 ஆம் இலக்க விலங்கினங்கள் மற்றும் தாவரங்களைப் பாதுகாப்பதற்கான சட்டம் மூலம், விலங்குகள் மற்றும் தாவர வளங்களைப் பாதுகாக்க நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டது. மேலும் தேசிய சதுப்புநிலக் குழு மற்றும் தேசிய கடற்கரைப் பாதுகாப்புத் துறை ஆகியவை இலங்கையின் ஈரநிலங்களில் உள்ள சதுப்புநில சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளை நிர்வகித்து ஒழுங்குபடுத்துகின்றன மற்றும் குளம் மற்றும் சதுப்பு நிலங்கள் போன்ற பகுதிகளில் மனித நடவடிக்கைகளின் கட்டுப்பாட்டை நிர்வகிக்கிறது.
இந்த வழியில், ஈரநிலங்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் அனைத்து சூழல்களையும் பாதுகாக்க பல்வேறு சட்ட ஏற்பாடுகள் மற்றும் நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டுள்ளன. எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகளைப் பொருட்படுத்தாமல், ஈரநிலங்கள் பல்வேறு மனித நடவடிக்கைகளால் அச்சுறுத்தப்படுகின்றன. இது எமது ஈரநிலங்களைப் பாதுகாப்பதற்காக இலங்கையில் குறிப்பிட்ட அதிகாரம் அல்லது பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் தேவையை அதிகரித்துள்ளது. அதிகாரிகளின் கவனக்குறைவு காரணமாக, ஈரநிலங்களின் விலங்கினங்கள் மற்றும் தாவரங்கள் பெரும் அச்சுறுத்தலை எதிர்கொள்கின்றன. முடிவில், சர்வதேச அளவில் ஈரநிலங்கள் அதிக கவனத்தைப் பெற்றுள்ள சகாப்தத்தில், ஒரு சிறந்த எதிர்காலத்திற்காக ஈரநிலங்களைப் பாதுகாப்பதற்கு எங்கள் சட்ட விதிகளை விரிவுபடுத்தி முறைப்படுத்த வேண்டியது அவசியம் என்று கூறலாம்.
Penned by Rtr. Tharushi Dilhari
Translated to English by Rtr.Ama Rathnayaka
Translated to Tamil by Rtr. Saajidha huzair
Rotaract Club of Faculty of Law University of Colombo 